Kościół parafialny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny powstał w połowie XVII stulecia. Wcześniej w miejscu tym wznosił się drewniany kościółek, a raczej zbór kalwiński. Słupeccy herbu Rawicz, właściciele Opola od XVI wieku, byli protestantami. Dopiero kasztelan Lubelski Feliks Słupecki, który w początku XVII stulecia przeszedł na katolicyzm, przywrócił istniejącą od XII wieku parafię rzymskokatolicką. Jego małżonka, Barbara z Leszczyńskich, skądinąd rodzona siostra samego prymasa Polski Wacława Leszczyńskiego herbu Wieniawa, do końca swych dni pozostała wierna Reformacji. Jej syn, Jerzy Słupecki, z początku protestant, z czasem jednak wybrał drogę swego ojca, a na miejscu drewnianego kościoła w Opolu Lubelskim nakazał wznieść murowaną świątynię. Wchodząc do kaplicy pod wezwaniem Krzyża Świętego nie sposób nie zauważyć niezwykłego relikwiarza w formie oszklonego sarkofagu. W ołtarzu umieszczono tu przeszklony sarkofag, w którym znajduje się doskonale zachowany ludzki szkielet, podpisany „Ossa Clementum”, czyli „Kości Klemensa”. W istocie nie wiemy nic więcej na temat świątobliwego męża, poza tym, że do Opola szkielet trafił w połowie XVIII stulecia. Relikwie pobożnego Klemensa, pochowanego w rzymskich katakumbach, przekazał do Opola w połowie XVIII stulecia jego imiennik, papież Klemens XII. Kościół zbudowany jest w stylu lubelskiej architektury cechowej, na pograniczu późnego manieryzmu i wczesnego baroku. Późnobarokowe są obejście i wystrój wnętrza. Autorami pięknych fresków, bogato zdobiących ściany i sklepienia, są Antoni Dembicki i Józef Mayer. W nawie głównej znajduje się osiem bocznych ołtarzy z obrazami namalowanymi przez Szymona Czechowicza.

Msze święte w niedziele i święta o godzinie 7.00, 8.30, 10.00, 11.00, 12.00,18.00.
W dni powszednie o godzinie 6:30, 7:00 – oprócz października i maja 7:30, 18:00