Grodzisko w Chodliku jest jednym z największych i najlepiej zachowanych grodzisk wczesnośredniowiecznych w Polsce.
Grodzisko odkrył ks Antoniego Chotyńskiego w 1907 r. Od tej pory kilkakrotnie w miejscu tym były prowadzone badania wykopaliskowe. Wile informacji przyniosły badania prowadzone w latach 50-tych i 60-tych XX w. Zachowała się tu potrójna linia wałów, która miejscami sięga 2 m. Cały obszar obejmuje obszar ok. 8 ha. Dawniej zamieszkiwali go Słowianie najprawdopodobniej z plemienia Lędzian.
Cmentarzysko Kurhanowe – Zespół ponad dwudziestu kopców, które są prawdopodobnie pozostałością cmentarzyska kurhanowego sprzed ok. 1200 lat. W związku z tym 24 listopada 2010 r. cmentarzysko zostało wpisane do rejestru zabytków. Wpis ten obejmuje obszar o łącznej powierzchni ok. 3,5 ha, na której zlokalizowanych jest 29 kurhanów zgrupowanych w trzech skupiskach. W odniesieu do wyników badań Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków w Lublinie podał, że wczesnośredniowieczne cmentarzysko kurhanowe datowane jest na VIII-XI wiek. Jego lokalizacja to dolina rzeki Kowalanki i około 1,5 km od miejscowości Chodlik. Ponowne badania archeologiczne przeprowadzone w 2010 r. potwierdziły obecność wczesnośredniowiecznego cmentarzyska kurhanowego w tym miejscu. Odkryto m.in. warstwy przepalonych ludzkich kości oraz liczne fragmenty naczyń ceramicznych oraz okucia pasa wykonane z brązu.
Reasumując wyniaki badań cmentarzysko należy łączyć z pobliskim grodziskiem w Chodliku stanowiącym jedno z największych centrów osadniczych w tamtym okresie.
