Wrzelowiecki Park Krajobrazowy

Kontakt
Gmina Opole Lubelskie
Miejscowość Opole Lubelskie

Opis

Park znajduje się w powiecie opolskim. Jest domem dla wielu gatunków zwierząt leśnych m.in. orzesznice, borsuki i kuny.

Na jego terenie znajdziemy pola wydmowe i wąwozy, rosną tu rzadkie gatunki roślin. Prawie 40% powierzchni parku zajmują lasy grabowo-dębowe i bory sosnowo-dębowe. Jego teren zamieszkuje wiele gatunków zwierząt leśnych. Przyrodniczą i krajobrazową oś parku stanowi dolina Potoku Wrzelowieckiego, uchodząca do doliny Wisły.

Źródełko we Wrzelowcu to idealne miejsce, z którego można rozpocząć podróż po Wrzelowieckim Parku Krajobrazowym będącym terenem chronionym. Park utworzony został w 1990 roku.. Powierzchnia parku wynosi 4988,6 ha, zaś otuliny 13625 ha. Jest to niewielki obszar – z zachodu na wschód mierzy około 13 kilometrów, z północy na południe – około 5,5 kilometra. Lasy obejmują 38,4% terenu. Park leży w środkowo-zachodniej części Wyżyny Lubelskiej i obejmuje głównie północno-zachodni fragment Wzniesień Urzędowskich, graniczy także z Małopolskim Przełomem Wisły i Kotliną Chodelską. W parku znajduje się 8 pomników przyrody. Bogata budowa geologiczna pozwala zaobserwować tutaj wszystkie rodzaje gleby występujące w okolicy, a co się z tym wiąże wszystkie niemal typy zbiorowisk roślinnych. Wody opadowe i roztopowe wyżłobiły w lessach malownicze wąwozy mające do 25 m głębokości i do kilku kilometrów długości. Występują tu wszystkie formy typowe dla wyżyn lessowych, czyli oprócz wąwozów także: parowy, suche doliny oraz głębocznice, czyli formy, których tworzenie zapoczątkował człowiek. W miejscach, gdzie nieprzepuszczalny niemal blok wapieni, opok, margli i kredy piszącej nie jest przykryty zbyt grubą warstwą lessów, glin lodowcowych czy też wydm, wytryskują krystalicznie czyste źródełka. Jedno z takich źródełek znajduje się za kościołem we Wrzelowcu i daje początek Potokowi Wrzelowieckiemu. Woda w źródle jest twarda, a jej odczyn pH wynosi 7. Występują tu jony: HCO3- i Ca2+, stąd wody te określa się jako wodorowęglanowo-wapniowe. Maksymalną wydajność źródła zarejestrowano w sierpniu 1966 roku – wynosiła ona aż 109 litrów na sekundę – minimalna zaś, stwierdzona w 1991 roku, nie przekraczała 10 litrów na sekundę.

Lokalizacja

Opole Lubelskie