Kościół farny pw. Znalezienia Krzyża Św. i Św. Andrzeja Apostoła

Kościół Farny pw. Znalezienia Krzyża Św. i Św. Andrzeja Apostoła

Kościół Farny pw. Znalezienia Krzyża Św. i Św. Andrzeja Apostoła w Końskowoli został ufundowany w połowie XVI w. przez Andrzeja Tęczyńskiego, wojewodę lubelskiego i kasztelana krakowskiego.

Kilka informacji na temat Kościoła Farny pw. Znalezienia Krzyża Św. i Św. Andrzeja Apostoła

Metryka kościoła, który został ufundowany w połowie XVI w. jest o wiele starsza: pierwszy, drewniany kościół pw. Znalezienia Krzyża Św. powstał pod koniec XIV w. Murowane prezbiterium wystawiono w 1442 r. z fundacji Jana Konińskiego.

Przebudowa, która została zlecona ok. 1670 r. przez marszałka wielkiego koronnego Stanisława Lubomirskiego nadała kościołowi bryłę trójnawowej bazyliki.

Kościół Farny jest swego rodzaju mauzoleum Rodziny Tęczyńskich, a dzięki dokumentacji z wizytacji parafii końskowolskiej, jaka odbyła się w 1595 r. wiemy, że po północnej stronie tej świątyni istniała kaplica Tęczyńskich, w której mieli być pochowani dziedzice miasta Tęczyńscy.

W świątyni znajdują się także krypty. Do chwili obecnej rozpoznano trzy systemy krypt. Pierwszy zlokalizowany jest pod ołtarzem głównym, gdzie pochowany został, m.in. Franciszek Zabłocki. O krypcie północnej wiadomo tyle, że znajduje się w niej pomnik symbolizujący Vanitas.

Ustalono, że w istocie ta krypta jest salą główną systemu krypt rozciągających się pod północą częścią kościoła. W krypcie południowej znajduje się grobowiec z czarnego marmuru, w którym złożono doczesne szczątki Zofii z Opalińskich Lubomirskiej.