Grodzisko w Chodliku

Grodzisko w Chodliku

Grodzisko w Chodliku to jeden z największych i najlepiej zachowanych grodzisk wczesnośredniowiecznych w Polsce. We wczesnym średniowieczu uznawany był za jeden z potężnych grodów obronnych skupionych w Kotlinie Chodelskiej. Zlokalizowany jest w zachodniej części wsi Chodlik, ok. 200 m od jej ostatnich zabudowań oraz 400 m od koryta Chodelki.

Kilka informacji na temat Grodziska w Chodliku

Grodzisko w Chodliku zostało odkryte przez ks. Antoniego Chotyńskiego w 1907 r. i jest przykładem nizinnego, trójwałowego, pierścieniowatego założenia obronnego o powierzchni ok. 8 ha. Mówi się, że teren ten zamieszkiwali niegdyś Słowianie najprawdopodobniej z plemienia Lędzian.

W skład zespołu osadniczego Chodlika wchodził dobrze ufortyfikowany gród właściwy oraz rozległa osada przygrodowa od strony południowo-wschodniej. Częścią Grodziska jest również Cmentarzysko Kurhanowe, liczące 29 kopców stanowiących pozostałości cmentarzyska sprzed ok. 1200 lat, które znalazło się na liście zabytków.

Obecnie teren Grodziska w Chodliku jest zadbanym nieużytkiem, porośniętym trawą i częściowo zalesionym.