Klasycystyczny drewniany dwór powstał w połowie XIX w. na wzgórzu nad rzeką Czerką. Pierwotnie był on własnością rodu Dąbrowskich. Zespół dworsko-pałacowy otoczony był przepięknym parkiem położonym na pagórkowatym terenie, w Łubkach koło Wojciechowa.
Po powstaniu styczniowym zespół dworsko-parkowy pozostał opuszczony. Następnie budynek został nabyty przez Mieczysława Dąbrowskiego – syna oficera armii Królestwa Kongresowego. Żył on w latach 1846-1908 i był osobą zasłużoną dla ziemi lubelskiej, jak i samych Łubek: był współbudowniczym kolejki wąskotorowej biegnącej przez Szczuczki, Łubki, Niezabitów do Opola Lubelskiego. Według miejscowej legendy na jego prośbę obok dworku, w piaskowym kurhanie spoczęło serce dziedzica.
Obecnie w zespole dworsko-parkowym znajduje się szkoła podstawowa, a pozostałości parku zawierają cenne okazy przyrodnicze, uznane za pomniki przyrody, takie jak: dęby szypułkowe oraz sosnę czarną.