Kamieniołom położony jest na południowym skraju Kazimierza Dolnego, obok wzgórza Albrechtówka. Posiada ok. 35 m wysokości i ok. 500 m długości i należy do największych kamieniołomów nad Wisłą.
Już w XIV w. wydobywano tu wapień. Eksploatacja zasobów kamieniołomu trwała kilkaset lat i zakończyła się dopiero w latach 80 ubiegłego wieku, a z uzyskanego surowca powstały nie tylko liczne budowle Kazimierza Dolnego, ale również obiekty w innych miejscowościach.
Kamieniołom miejski jest klasycznym, znanym powszechnie stanowiskiem występowania formy górnokredowej w Polsce. Kamieniołom kazimierski dostarczał tzw. zwięzłej i parowatej opoki, skały wapiennej okresu kredowego. Natrafia się tu również na liczne skamieliny zwierząt.
Od północnego-wschodu wyrobisko kończy się wąwozem o nazwie Granicznik, od którego odchodzi wąwozów Zimowy Dół. Z drugiej strony kamieniołomu przebiega głębocznica łącząca się z drogą do Mięćmierza i przylegającym do niej wzgórzem Albrechtówka.