Kazimierski Park Krajobrazowy został utworzony 27 kwietnia 1979 r. na podstawie projektu Zakładu Ochrony Przyrody PAN w Krakowie.
Kazimierski Park Krajobrazowy powstał w celu ochrony lessowego krajobrazu części Płaskowyżu Nałęczowskiego, doliny Wisły oraz zachowania stanowisk roślinności stepowej i miejsc lęgowych ptaków. Jest to najstarszy park krajobrazowy na terenie województwa lubelskiego, a jedną z jego najważniejszych atrakcji jest gęsta sieć wąwozów lessowych.
Kazimierski Park Krajobrazowy obejmuje fragment Płaskowyżu Nałęczowskiego i Równiny Bełżyckiej oraz piękny przełom Środkowej Wisły i wschodni skraj Równiny Radomskiej. Jego podłoże tworzone jest przez skały wapienne powstałe w ciepłym, płytkim morzu w okresie kredy, natomiast na sam krajobraz parku miały również wpływ zlodowacenia, a przede wszystkim przyniesione przez wiatr wielkie ilości pyłu lessowego, który miejscami tworzy ponad 30-metrową pokrywę.
W Kazimierskim Parku Krajobrazowym możemy zaobserwować liczne źródełka, a najpiękniejsze z nich znajdują się w dnach wąwozów koło wsi Rogów oraz w Wąwolnicy pod wzgórzem kościelnym. Również ze względu na mocno urozmaiconą rzeźbę terenu w parku występuje duża różnorodność zespołów roślinnych, a najcenniejsze florystycznie są niewielkie fragmenty muraw stepowych, które zachowany się na skarpie Dobrem, w rejonie Mięćmierz, na wzgórzu Albrechtówka, na Górze Trzech Krzyży oraz na skarpie w rejonie Janowca.
Na terenie Kazimierskiego Parku Krajobrazowego znajdują się rezerwaty przyrody, takie jak: Krowia Wyspa, Mięćmierz i Skarpa Dobrska.