Dwór Tęczyńskich przez długi czas uznawany był za obiekt zniszczony w czasie jednej z zawieruch dziejowych. Jednak według aktualnych ustaleń obecna plebania, której czas powstania szacowano na I poł. XVII w. to dawny, o wiek starszy dwór wystawiony dla założyciela miasta – Andrzeja Tęczyńskiego.
Pierwotnie rozplanowanie Dworu Tęczyńskich pozwala wiązać budynek z założycielem miasta, dzięki czemu można określić, że budowla została wzniesiona w 2 ćwierć XVI w.
Opis dawnych dokumentów wizytacji parafii z 1678 r. sugeruje, że dwór posiadał niegdyś trzy kondygnacje.
Obecnie Dwór Tęczyńskich to czworoboczna, zwarta, dwukondygnacyjna kamienica o ścianach murowanych z łamanego wapienia i narożach wzmocnionych potężnymi przyporami. Ta czworoboczna budowla odpowiada typowej, szlacheckiej siedzibie mieszkalnej, wykształconej w 2 ćwierci XVI w. co wynika z faktu, że typ tego murowanego dworu powstał w wyniku przekształceń średniowiecznych, rycerskich wież mieszkalnych. W XIX w. do masywnego czworoboku dobudowano od południa wąskie, piętrowe skrzydło, którym dziś znajduje się kuchnia, sień ze schodami i niewielki przedsionek.