Dom Aleksandryjski powstał dla cara Aleksandra I na początku XIX w.
Budynek Domu Aleksandryjskiego został wzniesiony w latach 1801-1805 na potrzeby mieszkalno-noclegowe podczas wizyt cara Aleksandra I w Puławach. Miejsce to było przez niego odwiedzone w: 1805, 1814 oraz 1818, a później pomieszkiwali w nim inni zacni goście, m.in. w latach 40. XIX w. w pałacu ks. Czartoryskich znajdował się Instytut Aleksandryjski Wychowania Panien, a w Domu Aleksandryjskim w tym czasie pomieszkiwała przełożona powyższego Instytutu – Anastazja Zenaida Groten.
Dom Aleksandryjski został wymurowany z cegły ceramicznej. Wzniesiony na planie prostokąta ze ściętymi narożami od strony elewacji ogrodowej i czterokolumnowym portykiem od wschodu oraz niewielkim tarasem w narożu pn-wsch.